تحلیل تغییرات کاربری اراضی منطقه 15 کلان شهر تهران با استفاده از مدل تاپسیس

افزایش روز افزون جمعیت شهرها که از یک سو معلول مهاجرت روستاییان و از سوی دیگر معلول رشد طبیعی جمعیت ساکن درشهرها می باشد ، مسیله ی تازه ای را بوجود می آورد که همان گسترش کالبدی شهر می باشد . هرگاه برای رشد و گسترش کالبد شهربرنامه ریزی از پیش تدوین شده صورت نگیرد ، منجر به گسترش ناهماهنگ و ناموزون و دردآور شهر برای آینده خواهد شد که اصلاح بعدی آن شاید ممکن نباشد و یا در صورت امکان هزینه گزافی را بر دوش جامعه تحمیل می نماید. امروزه مفهوم زمین و فضاهای شهری هم به لحاظ طبیعی و هم به لحاظ اقتصادی اجتماعی تغییر کیفی پیدا کرده و در نتیجه ابعاد و اهداف کاربری اراضی شهری نیز بسیار وسیع تر و غنی تر شده و بدیعی است که استفاده از زمین و فضا به عنوان یک منبع عمومی ، حیاتی و ثروت همگانی باید تحت برنامه ریزی اصولی انجام پذیرد در این راستا هدف از این پژوهش بررسی تغییرات کاربری اراضی منطقه 15 شهر تهران می باشد. پژوهش از نوع کاربردی توصیفی تحلیلی بوده و اطلاعات مورد نیاز به روش اسنادی کتابخانه ای جمع آوری شده است و در نهایت با استفاده از مدل تاپسیس به تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش پرداخته شده و می توان چنین نتیجه گرفت که در میان کاربری های بررسی شده کاربری مسکونی با کسب امتیاز0/654286توانسته است در صدر معیارهای مورد بررسی قرار بگیرد و جایگاه نخست را به خود اختصاص دهد درهمین راستا کاربری فضای سبز و پارک با کسب امتیاز0/599157توانست جایگاه دوم را در بین معیارها به خود اختصاص دهد و کاربری که جایگاه سوم را به خود تخصیص داد می توان به کاربری تجاری اشاره کرد و در نهایت اینکه سایر کاربری های در پایین ترین رتبه قراردارند

کلیدواژه ها:

افزایش جمعیت ، کاربری اراضی شهری ، منطقه 15 شهر تهران