سیمای دنیا در شاهنامه و تیمورنامه ی هاتفی

هاتفی، شاعر و عارف ایرانی قرن نهم هجری و نظیرهگوی مشهور عهد تیموری است. شعر هاتفی از موفق تریناشعار دوره تیموری محسوب می گردد. دنیا یکی از مهمترین موضوعاتی است که بزرگترین شاعر حماسه سرای قرن نهم به تبیین ماهیت آن پرداخته است. در نگاه ایشان، دنیا، مجموعه ای فانی، حیله گر، بیوفا، مداری بی اعتبار و ... می باشد. و همچنین برای فهم بهتر آن را به خاک پست، چرخ پیر، سرای سپنج، سرای دو در، سرای فریب، کهنه کاخ، چرخ کهن و چرخ ناسازگار تشبیه نموده است. هاتفی، در پرداختن به این مضامین از صنایع ادبی و هنری سود جسته است. یافته ها و نتایج این پژوهش نشان میدهد که هاتفی، ثروت جاه و مقام و شهرت و خوشگذرانی را جاذبه های کاذب دنیا میداند که موجب غفلت و فراموشی انسان از سرای آخرت می شود. هدفاز نگارش این مقاله تبیین و تشریح چگونگی سیمای دنیا در دو اثر سترگ هاتفی از جمله شاهنامه و تیمورنامه است.

کلیدواژه ها:

هاتفی ، شاهنامه ، تیمورنامه ، دنیا ، سیمای دنیا