بررسی پیامدهای زیست محیطی برداشت شن و ماسه کوهی توتکابن خرشک در استان گیلان

بکارگیری و استفاده از مصالح جزء جدائی ناپذیر زندگی روزمره می باشد. برداشت بی رویه از مصالح شن و ماسه موجود در بستر و حریم رودخانه ها بدون رعایت قوانین مربوطه و بدون رعایت حریم رودخانه ها موجب افزایش سطح اثرات زیانبار آلودگی های مکانیکی و بیولوژیکی گردیده است و ادامه این شیوه تامین مصالح مخاطرات متعددی در زمینه های زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی و فنی در پی خواهد داشت. جهت جلوگیری از پیدایش چنین مخاطراتی که در شرایط فعلی با آنها مواجه هستیم، تامین این مواد و مصالح از منابع جدید الزامی می باشد. در این راستا برداشت از مصالح کوهی بجای مصالح رودخانه ای پیشنهاد می شود. در این تحقیق جهت بررسی پیامد های زیست محیطی برداشت از مصالح کوهی توتکابن- خرشک از روش چک لیست توصیفی و ماتریس بصری استفاده به عمل آمده و مهمترین اثرات مرتبط با انجام پروژه بر محیط زیست ، شناسایی و اقدامات اصلاحی مورد نیاز برای حذف و یا تعدیل آثار فوق معرفی گردیده است. در نهایت پیامدهای زیست محیطی برداشت از مصالح کوهی و مصالح رودخانه ای با یکدیگر مقایسه و گزینه مناسبتر با توجه به آثار زیست محیطی کمتر معرفی می گردد. بر اساس بررسی های صورت گرفته هر دو نوع برداشت از مصالح بدلیل یکسان بودن ابزار و تجهیزات مورد استفاده برای پردازش مواد اولیه مشابه م باشند و در نتیجه تاثیر یکسانی برسلامت افراد خواهند داشت ولی از آنجائیکه روش مرسوم (برداشت از مصالح رودخانه ای) نسبت به برداشت کوهی، اکوسیستم های آبی را بشدت تحت فشار قرار می دهد، گزینه پیشنهادی(برداشت از مصالح کوهی) دارای ارجحیت می باشد.

کلیدواژه ها:

پیامدهای زیست محیطی ، شن و ماسه ، مصالح کوهی ، مصالح رودخانه ای