ارایه ی روابط کاهندگی برای بیشنه ی شتاب افقی و قایم جنبش های نیرومند زمین در فلات ایران با استفاده از الگوریتم توسعه ی ژنی GEP

هدف از این نوشار ارایه ی روابط کاهندگی برای بیشینه ی شتاب افقی و عمودی جنبش نیرومند زمین، در فلات ایران با استفاده از الگوریتم توسعه ی ژنی GEP است عوامل موثر در این پیش بینی بزرگای زلزله، فاصله ی منبع زلزله ساخت گاه و نوع زمین در نظر گرفته شده اند. ابتدا فلات ایران به دو بخش البرز، ایران مرکزی و زاگرس تقسیم و سپس رکوردهای این نواحی با توجه به نوع ساخت گاه به 2 بخش خاک و سنگ تقسیم شدند. نظر به اینکه زلزله های رخ داده و گزارش شده در ایران سطحی هستند بزرگای موج سطحی به عنوان بزرگا و فاصله ی کانونی به عنوان فاصله ی منبع زلزله، ساخت گاه در نظر گرفته شده است استفاده از الگوریتم توسعه ی ژنی برای محاسبه ی روابط کاهندگی دارای این مزیت است که از مدل رگرسیون ثابتی استفاده نشده است و مدل به صورت هوشمند به دست می آید نتایج محاسباتی نیز سازگاری میان نتایج پیش بینی شده و مشاهداتی را نشان می دهند که ضریب تناسب بالایی دارد.

کلیدواژه ها:

روابط کاهندگی ، الگوریتم توسعه ژنی ، بیشنه ی شتاب زمین ، فلات ایران ، سنگ ، خاک