پایش نیترات در مدیریت کیفی منابع آب زیرزمینی( مطالعه موردی منابع تامین آب شهرستان اسلامشهر)

در سالهای اخیر رشد فزاینده جمعیت، توسعه صنایع و مدرنیزه شدن کشاورزی افزایش بهره برداری از منابع آب را سبب شده است. همچنین با ازدیاد جمعیت و رشد و توسعه صنعتی همراه آن باعث گردیده آبهای زیرزمینی هر روزه با مواد شیمیایی جدیدی آلوده میشوند. هر چه زمان میگذرد، منابع بزرگ آب زیرزمینی سالم و گوارا ، که در چند دهه پیش توسط فعالیتهای انسان آسیب ندیده بود، بتدریج آلوده میگردد که. با توجه به محدودیت منابع آب و نیاز بیش از پیش به آب، باید منابع موجود را حفاظت و با یک برنامه ریزی صحیح از آنها بهره برداری نمود. از آنجایی که آبهای زیرزمینی تامین کننده بخش عمدهای از آب شیرین میباشند حفاظت و جلوگیری از آلوده شدن آن از اهمیت بسزایی برخوردار است. لذا بررسی آلودگی آبهای زیرزمینی و شناخت منابع آلوده کننده آن در مدیریت کیفی منابع آب بسیار حائز اهمیت خواهد بود. امروزه مدیریت منابع طبیعی پایه و اساس توسعه پایدار جوامع بشری می باشد و از این میان مدیریت منابع آب های زیرزمینی در کشورهای خشک و کم آب مانند ایران از اهمیت خاصی برخوردار است. در این مقاله با بررسی تغییرات غلظت نیترات در چاههای تامین آب شرب شهرستان اسلامشهر در طی سالهای 83 تا 86 تاثیر، تغییر کاربری کشاورزی به مسکونی و همچنین رشد جمعیت و ورود فاضلاب به آبخوان منطقه بررسی گردیده است. از آنجایی که نیترات شاخص آلودگی باکتریولوژیکی و نفوذ فاضلاب به لایه آبدار می باشد لذا با پایشاین یون و انجام اقدامات پیشگیرانه به جای کلرزنی و گندزدایی می توان از مشکلات بعدی نظیر ترکیبات جانبی کلر و صرف هزینه های گزاف جلوگیری کرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت کیفی منابع آب ، نیترات ، آبهای زیرزمینی ، آلودگی