بررسی میزان، پراکندگی و تعیین منشأ عناصر سنگین Pb,Cr,Ni,Cu,Zn,V در روسوبات آبراهه خورموسی" شمال غربی خلیج فارس"

خور موسی در منتهی الیه شمال غربی حوضه رسوبی خلیج فارس، وسیعترین و طولانی ترین پیشروی دریا به درون خشکی در تمام محدوده سواحل کشور محسوب می گردد. این منطقه به علت شرایط اکولوژیکی و بیولوژیکی خاص زیستگاه مناسبی برای گونه های مختلف جانداران و یکی از مهمترین مناطق صید دریائی کشور محسوب می شود. از طرفی وجود بزرگترین و پرتردد ترین بندر تجاری کشور (بندر امام خمینی)، تمرکز بالای صنایع پتروشیمی و همچنین فعالیت های نفتی در مناطق مجاور، طی سالیان اخیر این ناحیه را به یکی از آلوده ترین محیط های دریائی کشور مبدل نموده است. درهمین راستا و به منظور بررسی میزان عناصرCr,Ni,Cu,Zn,V,Pb تعداد 20 نمونه رسوب سطحی از منطقه مورد نظر برداشت گردید. نمونه ها پساز آماده سازی تحت آنالیز عنصری به روش ICP-OES قرار گرفته و پس از تجزیه و تحلیل های آماری مقادیر به دست آمده با مقادیر موجود برای کل خلیج فارس مقایسه شده است. بر همین اساس میزان تمام عناصر مورد نظر در این ناحیه بالاتر از مقادیر استاندارد خلیج فارس تشخیص داده شده است. از طرفی بررسی های رسوب شناسی نشان دهنده وجود سه تیپ رسوبی گل، گل ماسه ای و ماسه گلی در این ناحیه است که با توجه به طبیعت کانی های رسی، تمرکز عناصر آلاینده با افزایش میزان گل در رسوبات بستر منطقه افزایش مشخصی نشان می دهد. به نظر می رسد عمده ترین عوامل ایجاد آلودگی در منطقه به ترتیب شامل: تردد کشتیهای تجاری از داخل آبراهه خور موسی، آلاینده های ناشی از صنعت پتروشیمی، رودخانه های موجود در ناحیه و فعالیت های نفتی باشد.

کلیدواژه ها:

عناصر سنگین ، خور موسی ، خلیج فارس ، رسوب سطحی ، تیپ رسوبی