رسانه های سنتی و نوین راه گشای ارتباط های مشارکتی PRCA در جامعه روستایی ایران

با گذشت چند دهه از پایان جنگ جهانی دوم و عبور از مراحل نوسازی و وابستگی، عصر مشارکت آغاز شده است همگان با طی شدن این مسیر، ارتباطات نیز از حالت یک سویه و بالا به پایین، حالتی دو سویه و تعاملی به خود گرفته است به طوری که مدل کلاسیک دوران قبل که جمعی محدود برای جمعی وسیع تولید پیام می کردند، به سرآمده و زمان آن، رسیده است که جمعی وسیعی برای جمعی وسیع پیام تولید کنند. این وضعیت که از آن به ارتباطات مشارکتی یاد می شود، مرهون فراگیر شدن فناوری های نوین ارتباطی در سطح روستاست، علاوه بر آن رویکرد رسانه های دیگر نظیر رادیو، تلویزیون و نشریات نیز به سمت مخاطب محوری و مشارکت جویی است. پژوهشگر با ادراک سنجی از کنش گران ارتباطات مشارکتی روستایی که 412 نفر از مدیران و کارشناسان 138 نفر از تسهیل گران ترویج کشاورزی و دفتر امور زنان روستایی سراسر کشور و 104 نفر از بهره برداران فعال در طرح های مشارکتی استان خوزستان را شامل می شود، درصدد تبین این موضوع است که رسانه های سنتی جمعی و نوین دارای قابلیت و ظرفیت مناسب برای ایجاد ارتباطات مشارکتی در سطح جامعه روستایی است. از این رو، می توان با تغییر در سیاست گذارای های ارتباطی و تغییر در رویکردهای ترویجی که در برگیرنده حضور مخاطب و مشارکت فعال او باشد، حرکت به سوی توسعه پایدار کشاورزی را تسریع کرد و به ارتباطات توسعه جامعه عمل پوشانید در حقیقت ارتباطات توسه، از رهگذر ارتباطات مشارکتی در جامعه روستایی ایران تحقق می یابد.

کلیدواژه ها:

ارتباطات مشارکتی ، ارتباطات توسعه ، رسانه های سنتی ، رسانه های نوین ، رسانه های جمعی