ارزیابی تحمل پایه های هلو، بادام تلخ، GF677 و GN15 به کلروز ناشی از بی کربنات و کمبود آهن

به منظور بررسی تحمل چهار پایه از درختان هسته دار به کلروز کمبود آهن، آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار، در دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا در سال 1391 انجام گرفت. پایه های مورد بررسی شامل هیبریدهای هلو و بادام GF677 و GN15 ،بادام تلخ و هلو و تیمارهای غذایی مورد استفاده شامل: محلول غذایی هوگلند فاقد آهن (اسیدیته 6(؛ محلول غذایی هوگلند حاوی آهن با غلظت 90 میکرومولار بهعنوان تیمار شاهد (اسیدیته 6(؛ و محلول غذایی هوگلند حاوی آهن با غلظت 90 میکرومولار و بیکربنات پتاسیم با غلظت 10 میلیمولار (اسیدیته 8 (بود. در پایان آزمایش، آهن کل و فعال برگ و ریشه، غلظت کلروفیل، پراکسید هیدروژن و همچنین فعالیت کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز اندازهگیری شد. حساسترین پایه به کمبود آهن و اسیدیته زیاد، هلو؛ و متحملترین پایه بادام تلخ بود. بین هیبریدهای هلو و بادام، GF677 تحمل بهتری به شرایط فقر آهن و حضور بیکربنات در مقایسه با GN15 نشان داد. محلول غذایی حاوی بیکربنات مانع جذب و انتقال آهن توسط ریشههای هلو شد، درحالی که سایر پایهها مقادیر بهنسبت زیادی آهن را در این شرایط جذب کردند و به اندام هوایی انتقال دادند. در این شرایط، در پایههای GF677 و GN15 مقادیر بهنسبت زیادی آهن در برگها بهشکل غیرفعال بود، ولی در پایه بادام تلخ افزون بر جذب و انتقال زیاد آهن، مقدار زیادی از این عنصر فعال و توسط برگ قابل استفاده بود.

کلیدواژه ها:

آسکوربات پراکسیداز ، آهن فعال ، بادام ، پایه ، کاتالاز