اثر محلو لپاشی پوتریسین و اسپرمین بر افزایش عمر گلجایی آلسترومریا رقم’سوکاری‘

به منظور بررسی اثر محلول آمین پاشی قبل و پس از برداشت پلی ها بر افزایش عمر گلجایی آلسترومریا رقم سوکا & ری ( AlstroemeriaSukari. cv aurantica ،(آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو نوع پلیآمین (پوتریسین و اسپرمین) در چهار سطح (صفر، 5 ،10 و 20 میلیگرم در لیتر) انجام گرفت. تیمار 20 میلیگرم در لیتر پوتریسین و اسپرمین عمر گلجایی را بهترتیب 19 و 22 روز، و تیمار 10 میلیگرم بهترتیب 14 و 18 روز افزایش دادند. تیمار پوتریسین و اسپرمین در هر سه مرحله نمونه برداری اثر معناداری بر شاخص کلروفیل برگ داشت. در مرحله اول، نمونه برداری غلظت 20 میلی گرم در لیتر پ وتریسین و غلظت 10 و 20میلیگرم در لیتر اسپرمین اثر معناداری بر وزن تر و خشک داشت. غلظتهای 10 و 20 میلیگرم در لیتر پوتریسین و اسپرمین به طور معناداری فعالیت آنزیم کاتالاز را در مراحل اول و دوم نمونهبرداری افزایش داد و اثر اسپرمین بیشتر از پوتریسین بود. تیمار 20میلیگرم در لیتر اسپرمین به افزایش فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز منجر شد و فعالیت آن را تا مرحله سوم نمونه برداری افزایش داد. پوتریسین و اسپرمین بهطور معناداری سبب کاهش فعالیت آنزیم کلروفیلاز برگ و پکتیناز و فنل اکسیداز گل آلسترومریا شد و بهترین تیمار، 20 گرم در لیتر اسپرمین بود. تیمارهای 10 و 20 میلیگرم در لیتر پوتریسین و اسپرمین اثر معناداری بر افزایش مقاومت غشایی گلبرگ در مراحل اول و دوم نمونهبرداری داشت. براساس نتایج تحقیق حاضر، اسپرمین 20 میلیگرم در لیتر و پوتریسین 10میلیگرم در لیتر بیشترین تاثیر را در افزایش عمر گلجایی و کاهش پیری گلهای آلسترومریا داشتند. اسپرمین در افزایش عمر گلجایی آلسترومریا موثرتر از پوتریسین بود.

کلیدواژه ها:

پکتیناز ، سوپراکسیددیسموتاز ، فنلاکسیداز ، کاتالاز ، کلروفیلاز