روابط بین عملکرد، سرعت تعرق و طول روزنه در هیبرید های ذرت تحت تاثیر سطوح مختلف شوری آب آبیاری

تنش شوری در بسیاری از نقاط جهان عامل مهم محدودکننده رشد و عملکرد محصولات زراعی بهشمار میرود. تولید ارقام مقاوم یا گزینش صفات مطلوب در شرایط تنش یکی از راههای مقابله با این مشکل است. در این تحقیق، آزمایشی در گلخانه بهصورت فاکتوریل انجام و تاثیرات تنش شوریسطحبر طول روزنهها در رویی و زیری برگ، محتوی نسبی آب و سرعت تعرق 7 هیبرید ذرت دانهای (Zea mays L.) بررسی شد. در آزمایش دیگری در شرایط مزرعه بهصورت کرتهای خردشده تاثیرات تنش شوری بر عملکرد دانه همان هیبریدها بررسی شد. هر 2 آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار، در محل دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان، در سال زراعی 1390، انجام شدند. نتایج نشان داد که تنش شوری و تفاوت هیبریدها تاثیرات معنیداری بر صفات مذکور داشتند. بهطور کلی با افزایش سطوح شوری همه صفات مذکور کاهش یافتند. سرعت تعرق و محتوی نسبی آب همبستگی معنیداری با عملکرد دانه نشان دادند. همچنین، مقایسه میانگین صفات، برتری هیبرید SC-704 را از لحاظ دارا بودن بالاترین میزان محتوی نسبی آب و عملکرد دانه در شرایط شوری نسبت به دیگر هیبریدهای مورد مطالعه نشان داد؛ بنابراین، هیبریدSC-704 نسبت به سایر هیبریدها تحمل بیشتری به شوری دارد و بهعنوان هیبرید مقاوم به تنش شوری معرفی میشود

کلیدواژه ها:

طول روزنه ، مقاوم ، محتوای نسبی آب ، همبستگی ، هیبرید