اندازه دولت و رشد اقتصادی در ایران؛ روش رگرسیون آستانه ای

از دیرباز رابطه بین اندازه دولت و رشد اقتصادی مورد توجه اقتصاددانان بوده و دیدگاه ها و نظرات متفاوتی در چهار دهه اخیر در این خصوص مطرح شدهاست. در ایران نیز با توجه به اهمیت این موضوع مطالعات مختلفی در این زمینه صورت گرفته است. در این پژوهش، با توجه به وابستگی هزینه های دولت در ایران به منابع حاصل از درآمد نفت، رابطه بین اندازه دولت و رشد اقتصادی را با استفاده از روش آرمی مورد بررسی قرار میدهیم. برای برآورد منحنی آرمی از یک تابع تولید دوبخشی و روش برآورد آستانه ای هانسن استفاده میکنیم. اثر اندازه دولت بر رشد اقتصادی با پنج معیار متفاوت شامل کل مخارج دولت بر GDP مخارج سرمایه گذاری دولت بر GDPمخارج مصرفی دولت بر GDP مخارج تامین شده دولت از طریق نفت بر GDP مخارج تامین شده دولت از طریق مالیات بر GDP مورد بررسی قرار می دهیم. وجود اثر آستانه ای در تمام موارد بجز نسبت مالیات بر GDP تاییدشده و در تمام موارد مشاهده میشود. با افزایش اندازه دولت تا نقطه آستانه، رشد اقتصادی افزایش مییابد و پس از آن، افزایش اندازه دولت، رشد اقتصادی را کاهش میدهد. نتایج برآورد مدل نشان میدهد که وقتی اندازه دولت بین 23تا30 درصد است مخارج دولت بیشترین تاثیر را بر رشد اقتصادی دارد.

کلیدواژه ها:

اندازه دولت ، رشد اقتصادی ، منحنی آرمی