کمی سازی دعاوی پیمانکاران پروژه های EPC از دیدگاه افزایش هزینه های بالاسری کارگاهی ناشی از تاخیرات

تاخیرات همواره موجب افزایش هزینه های بالاسری در پروژه های ساخت می شوند. آنچه غالباً در قراردادهای ساخت برای جبران خسارت تاخیرات توافق می شود یک نرخ ثابت روزانه می باشد که می تواند جوابهای غیر منطقی را نتیجه دهد. در محاسبه جبران خسارت بالاسری کارگاهی باید به زمان وقوع تاخیر و تاثیر آن در افزایش هزینه های غیر مستقیم توجه نمود. مدل ارائه شده جبران خسارت بالاسری کارگاهی در تاخیرات را با تخصیص هزینه های بالاسری کارگاهی به فعهالیتهای برنامه زمانبندی و ادغام آن با روش آنالیز تاخیر برای پروژه های EPC محاسبه می نماید. از آنجا که پیمانکار تنها برای تاخیراتی که از سوی کارفرما رخ می دهد مستحق جبران خسارت می باشد، بکارگیری تکنیک آنالیز تاخیر در شناسایی مسببان تاخیر ضروری می باشد. در این مقاله با رفع کاستی های روش آنالیز تاخیر فلورااولا امکان شناسایی صحیح مسببان تاخیر در پروژه های EPC فراهم شده است، ثانیا با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی _AHP) شناوری مسیرهای غیر بحرانی پروژه با در نظر گرفتن معیارهای کمی و کیفی به فعالیتهای موجود در آن مسیرها تخصیص می یابد تا فعالیتهایی که در آنها تاخیر بحرانی رخ داده است بدرستی مشخص گردد و جبران خسارت بالاسری کارگاهی برمبنای آن فعالیتها محاسبه گردد.

کلیدواژه ها:

بالاسری کارگاهی ، آنالیز تاخیر ، شناوری ، EPC