رابطه مدیریت زمان و سرمایه اجتماعی با میزان فرسودگی شغلی در بین کارکنان دانشگاه های آزاد اسلامی استان گیلان

این پژوهش با هدف رابطه مدیریت زمان و سرمایه اجتماعی با میزان فرسودگی شغلی در بین کارکنان دانشگاه های آزاداسلامی استان گیلان در سال 1395 انجام شد. روش این تحقیق همبستگی بود. برای انتخاب جمعیت نمونه، از بین جامعه آماری 753 نفره کارکنان، تعداد 254 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای تحلیل آماری در سطح استنباطی از آزمون های پارامتریک همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. برای جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه های استاندارد مدیریت زمان، سرمایه اجتماعی و فرسودگی شغلی استفاده شد. اعتبار پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ برای پرسشنامه مدیریت زمان 78 / 0، سرمایه اجتماعی 83 / 0 و فرسودگی شغلی نیز 80 / 0 محاسبه شد. یافته ها نشان داد که؛ مدیریت زمان با فرسودگی شغلی در کارکنان دانشگاه های آزاد اسلامی استان گیلان رابطه معنی داری دارد. سرمایه اجتماعی با فرسودگی شغلی در کارکنان دانشگاه های آزاد اسلامی استان گیلان رابطه معنی داری دارد. مدیریت زمان با سرمایه اجتماعی در کارکنان دانشگاه های آزاد اسلامی استان گیلان رابطه معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، سرمایه اجتماعی ، فرسودگی شغلی ، کارکنان دانشگاه های آزاد اسلامی استان گیلان