ارزیابی تناسب اراضی جهت احداث نیروگاه های بادی با روش تحلیل سلسله مراتبی فازی (مطالعه موردی: دشت سیستان)

انرژی باد یکی از منابع انرژی تجدیدپذیر می باشد که استفاده از آن به دلیل عدم آلودگی محیط زیست و همچنین قیمت پایین توربین های بادی در مقایسه با دیگر انرژی های نو، در بسیاری از کشورهای جهان رو به فزونی گذاشته است. منطقه سیستان نیز با توجه به موقعیت جغرافیایی خود، یکی از مناسب ترین مکان ها برای احداث نیروگاه بادی است. در این راستا یافتن مکان بهینه برای استقرار تجهیزات و تاسیسات بهره برداری از پتانسیل های موجود وبالقوه ضروری است. هدف از این تحقیق، تعیین نقش عوامل آب و هوایی، جغرافیایی و اقتصادی- اجتماعی در تعیین مکان مناسب برای احداث نیروگاه های بادی در منطقه سیستان می باشد. بر اساس نقش و تاثیر متفاوت این فاکتورها ابتدا با استفاده از نظر کارشناسی و تهیه پرسشنامه با استفاده از نظر کارشناسان و متخصصین (کارشناسان شهرسازی، کارشناسان محیط زیست و کارشناسان انرژی های نو) نقشه محدودیت و نقشه عوامل موثر تهیه می گردد. وزن معیارها، زیرمعیارها و گزینه ها با روش فرآیند تحلیل سلسله مراتب فازی تعیین می گردد و از محیط نرم افزار GIS برای مدلسازی و تحلیل فضایی و تلفیق اطلاعات استفاده خواهد شد و نقشه مکان های مناسب جهت استقرار توربین های بادی در منطقه سیستان مشخص خواهد شد.

کلیدواژه ها:

سیستان ، توربین باد ، تحلیل سلسله مراتبی فازی