تدوین مولفه های سلامت روانی شهروندان با تاکید بر حاشیه نشینی

گسترش فیزیکی و بی رویه شهرها و مهاجرت روستاییان به حومه شهرها یکی از مشکلات شهر نشینی در جهان سوم است به طوریکه به صورت کلی فرآیندی مداوم محدوده های فیزیکی و فضای کالبدی شهرها در جهات عمودی و افقی از لحاظ کمی و کیفی رشد می یابد. اگر این روند سریع و بی برنامه باشد به ترکیبی نا متناسب از فضاهای شهری می انجامد لذا این موضوع و مهاجرت بدون برنامه ریزی از مهم ترین پیامدهای آن حاشیه نشینی است. خشکسالی، افزایش جمعیت در روستاها، کمبود درآمد و امکانات در روستا و از بین رفتن زمین های کشاورزی و دامداری از عمده دلایل مهاجرت روستاییان می باشد؛ پایین بودن قیمت زمین در حاشیه ها از اصلی ترین عامل جذب افراد تنگدست و روستایی به حاشیه نشینی می باشد. امروزه به صورت ناحیه ای با کوچه های پر پیچ و خم و خاکی و مملو از زباله های خانگی بدون کم ترین امکانات و تجهیزات شهری شکل گرفته است. این قسمت ها علاوه بر اشکالات کالبدی زندگی در چنین فضاهایی باعث خدشه دار شدن حس آرامش سلامت روانی ساکنین خواهد شد. پژوهش حاضر در صدد بررسی مولفه های سلامت روانی شهروندان و تاثیر آن بر افزایش امنیت روحی شهروندان و مناطق حاشیه با بهره گیری از روش های معماری و شهرسازی است. این مطالعه با استفاده از امار و اطلاعات موجود انجام پذیرفته و پس از آگاهی بر مسایل و مشکلات در نهایت براساس ابعاد ناظر بر موضوع راه کاری مناسب ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

حاشیه نشینی ، سلامت روانی ، طراحی محیطی ، امنیت