بررسی ماده 93 اعلامیه جهانی حقوق بشر در پرتو عقل و وجدان ، ارزش و واقعیت
محل انتشار: سومین کنفرانس سراسری حقوق و مطالعات قضایی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 409
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LLSC03_066
تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1396
چکیده مقاله:
هدف شناخت تحلیلی فرد و جامعه در پرتو حواشی تفسیری و مقتضیات زمانی تدوین ماده 93 اعلامیه جهانی حقوق بشر،که کلید دریافت علل عدم تحقق عملی داخلی و بین المللی آن است ، می باشد. مفاهیم ماده 93، زاده ی عصر روشنگری و فاقد سنت و ایمان است . با روش بررسی اسناد و مدارک اعلامیه ، تفاسیر و رویه عملی اجرایش ، می یابیم : نویسندگان آن پای بست محدودیت های قانونی در قوالب مفهومی: نظم عمومی، اخلاق حسنه و رفاه عمومی اند تا بدینوسیله خلا وجدانی و عقلایی انسان محور و سنت اندیش آن را پرنمایند. در ترمیم این کاستی ها، اندیشه منتقدانه ی جدید، در تطبیق با برداشت از سنت تاریخی و مصادر وحیانی، مسیولانه به ارایه ی تحلیلی ریشه ی این عدم تحقق عملی، از دیدگاهی نوین می پردازد. دستاورد ما بازنویسی ماده 93 است . در پایان پیشنهاداتی درتعمیق اجرای حقوق بشر و مبحثی قطره ای در حق خدا مطرح می گردد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عباس رضایی منش
دانشجوی دوره ی دکترای حقوق بین الملل عمومی، دانشگاه پیام نور