تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر کاهش اضطراب افراد مبتلا به هراس اجتماعی در بیماران روانی شهر همدان در سال 1395

از آنجا که مهارت ارتباطی جزیی ضروری برای بقا و تکامل فرد محسوب می شود؛ و همینطور هراس اجتماعی آفتی برای شخص و مانعی برای رشد و شکوفایی استعداد ها و بروز توانایی های فرد در اجتماع می باشد؛ پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر کاهش علایم جسمی و ترس و اجتناب اختلال اضطراب اجتماعیدانش آموزان پسر دبیرستانی مستعد اختلال اضطراب اجتماعی تدوین شده است. این پژوهش از نظر روش شناختی یک مطالعه ی آزمایشی با دو گروه آزمایش و گواه از نوع پیش آزمون - پس آزمون - پی گیری با گروه کنترل است. روش نمونه گیری هدفمند است. و ابزارمورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه ی هراس اجتماعی اسپین که نخستین بار توسط کانور و همکاران (2000) به منظور ارزیابی هراس اجتماعی تهیه گردید، استفاده شده است. برای آموزش مهارت های ارتباطی از جزوات مهارت های ارتباطی و کارگاه آموزش مهارت های ارتباطی استفاده شده است که در پکیج آموزشی مهارت های ارتباطی مرکز روان درمانی و مشاوره آیین مهر وجود دارد. در این پژوهش با توجه به فرض های پژوهش و گروه نمونه از آمارتوصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر) استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزارspss18 صورت گرفته است. پژوهشگر به این نتیجه رسید که آموزش مهارت های ارتباطی بر کاهش علایم فیزیولوژیک و ترس و اجتناب دانش آموزان پسر مستعد اختلال اضطراب اجتماعی تاثیر دارد

کلیدواژه ها:

ترس ، فیزیولژیک ، اجتناب ، هراس اجتماعی ، مهارت های ارتباطی