سنتز جاذب جدید بر پایه الکتروریسی پلی پارا فنیلن دی آمین برای جداسازی و اندازه گیری آلاینده ها در محیط های آبی

در این مقاله، یک جاذب برای میکرو استخراج با فاز جامد با الکتروریسی پلی پارا فنیلن دی آمین/پلی ونیل الکل سنتز شد. با حذف قسمت اعظم پلی ونیل الکل از ساختار نانوفیبر جاذب اصلاح شد. مطالعه تخلخل و یکنواختی نانوفیبر الکتروریسی شده با میکروسکوپ الکترونی و شناسایی آن با طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز صورت گرفت. کارایی جاذب جدید با استفاده از آن برای استخراج و جداسازی فوزالن و کلروپیروفوس متیل از محیط آبی بررسی شد. تحت شرایط بهینه، انحراف استاندارد نسبی روش% 3 / 8 - 8 / 4 گزارش شد و رنج خطی نمودار کالیبراسیون آنالیتها 500 - 1 نانوگرم بر میلی لیتر تعیین شد و حد تشخیص روش با نسبت سیگنال به نویز برابر با 3 برابر با 3 / 0 نانوگرم بر میلی لیتر می باشد. اعتبار این روش با آنالیز آب آشامیدنی، آب دریای خزر و آب خلیج فارس مورد بررسی قرار گرفت و بازیانی نسبی آن در رنج % 98 - 68 بود.

کلیدواژه ها:

الکتروریسی ، میکرواستخراج با فاز جامد ، نانوفیبر پلی پارا فنیلن دی آمین/ پلی ونیل الکل ، فوزالن ، کلروپیروفوس متیل