سنجش اعتماد اجتماعی وعوامل موثر برآن، دربین کشاورزان شالیکارشرق استان گیلان (مورد مطالعه:آستانه اشرفیه)

اعتماد اجتماعی، هسته اصلی سرمایه اجتماعی و از پیش شرط های اساسی توسعه ی کشورها ست. اتکای برنامه های توسعه ای کشور، به میزان اعتماد آحاد جامعه به یکدیگر و مشارکت آنان، براهمیت موضوع میافزاید.توسعه روستایی و نقش حیاتی آن، در بطن توسعه جامع کشورهای درحال توسعه، از بدیهیات است. دستیابی به توسعه روستایی از مجرای توسعه منابع انسانی، با تکیه براعتماد اجتماعی و با مشارکت عامه مردم، ممکن خواهد بود.هدف تحقیق در جامعه مورد مطالعه، شناخت میزان اعتماد اجتماعی (درون گروهی، برون گروهی، نهادی وکل) و آگاهی از رابطه ی ما بین متغیرهای مستقل (موقعیت فردی، موقعیت اقتصادی، موقعیت اجتماعی، مشارکت اجتماعی و امنیت اجتماعی) مربوطه و متغیر وابسته (اعتماداجتماعی) است.پژوهش به صورت پیمایشی و از طریق پرسشنامه و از نمونه گیری تصادفی پیچیده استفاده شده است. داده های حاصله با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی، مورد توصیف و آنالیز قرارگرفته است.نتایج حاصله نشان میدهد،میزان اعتماد درون گروهی در سطح متوسط، اعتماد برون گروهی، اعتماد نهادی؛ و اعتماد اجتماعی (کل) در سطح پایینی قرار دارد. مابین سن و میزان اعتماد اجتماعی رابطه ای معنادار و مثبت؛ مابین میزان تحصیلات، میزان سطح شالیزار تحت تملک و میزان درآمد حاصل از زراعت برنج، با میزان اعتماد اجتماعی رابطه معناداری مشاهده نگردید.اما، بین موقعیت اجتماعی، مشارکت اجتماعی و امنیت اجتماعی، با میزان اعتماد اجتماعی،رابطه ی معنادار و مثبتی وجود داشته است.

کلیدواژه ها:

توسعه روستایی ، سرمایه اجتماعی ، اعتماد اجتماعی ، جامعه روستایی ، گیلان