اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر بهزیستی ذهنی زنان مطلقه

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر بهزیستی ذهنی زنان مطلقه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان مطلقه شهر کرج در سال 1395 می باشد که تحت پوشش کمیته امداد قرار دارند. از این میان تعداد 24 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند.آموزش مهارت های مثبت اندیشی به شکل گروهی در طی 8 جلسه بر گروه آزمایش انجام شد. به کمک ابزارهای پژوهش مقیاس عاطفه مثبت و منفی و مقیاس رضایت از زندگی از هر دوگروه پیش آزمون وپس آزمون به عمل آمد. از روش های آمار توصیفی و کواریانس جهت تجزیه و تحلیل اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی استفاده شد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر بهزیستی ذهنی (عاطفه منفی و رضایت از زندگی) تاثیر معناداری داشته است. به طوریکه افزایش عاطفه مثبت و رضایت از زندگی و کاهش عاطفه منفی در گروه آزمایش منجر شده است.

کلیدواژه ها:

بهزیستی ذهنی ، مهارت های مثبت اندیشی ، زنان مطلقه