بررسی معماری بازار تهران بر اساس معماری ایرانی- اسلامی با استفاده از مدل SWOT

بازار مهم ترین محور ارتباطی و فضای شهری در شهرهای ایرانی در گذشته به شمار می آمده است. بازارهای اصلی و دایمی در هر شهر به طور معمول در امتداد مهمترین راه محوری شهری که از یک دروازه شروع می شد و تا مرکز شهر ادامه می یافت، شکل می گرفت. بر اساس اسناد موجود می توان حدس زد که پیشینه بازارها حداقل به چند هزار سال پیش از میلاد می رسد اما بازارهای بزرگ تهران به واسطه قدمت، وسعت و موقعیت جغرافیایی و واقع شدن در پایتخت ایران، اهمیت فراوان تری نسبت به دیگر بازارهای کشور از لحاظ وضعیت اقتصادی داشته است. هرچندگاه نوع معماری و اولویت های فرهنگی آن نسبت به برخی بازارهای معتبر در شهرهای باسابقه تاریخی قدیمی تر در کشور در اولویت های دوم و سوم پس از بازارهای معروف کشور قرار گرفته است. طراحی معماری اصیل ایرانی اسلامی بر پایه نیازهای فرد، خلاقیت و ارایه فضا وپیدایش فرم شکل می گرفته است. در طبیعت نیز شاهد رابطه مستقیم نیاز و فرم هستیم که یکی از مهمترین دیدگاه ها و اصلی ترین اهداف معماری اصیل ایرانی اسلامی ارزش نهادن به ماهیت نیازهای انسان می باشد که منجر به خلق فضایی مناسب می شود که نیاز های ساکنین بر آیین، فرهنگ و اقلیم محل سکونت منطبق می باشد. از طرفی بافت تاریخی شهرها بخشی ازسرمایه های کشورهستند، که نه تنها به لحاظ زیباشناختی، تداوم خاطرات جمعی و هویت بخشی به شهرهای ما ارزشمند هستند، بلکه محل زندگی بخش قابل توجهی ازجمعیت شهرها محسوب می شوند. لذا در راستای موضوع مورد پژوهش روش تحقیق بکار برده شده مبتنی بر یک روش تحلیلی - توصیفی اسنادی از نوع کاربردی می باشد، جمع آوری اطلاعات از روشهای کتابخانه ای و مشاهده میدانی انجام شده است و به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات و ارایه استراتژی و راهبرد جایگاه بازار در معماری ایرانی اسلامی، با مطالعات صورت گرفته در مورد بازار تهران و اینکه معماری بازار تهران می تواند به عنوان الگوی معماری ایرانی اسلامی مورد استفاده شهرسازی امروز باشد از روش تحلیلی SWOT استفاده گردید.

کلیدواژه ها:

معماری ایرانی- اسلامی ، شهرسازی ، بازار ، فضاهای شهری ، SWOT