لایروبی وترابری در رودخانه کارون

فرآیند مطالعه اثرات پروژه های عمرانی و طرح های توسعه مهم است بطوری که ضمن شناخت محیط، با پیش بینی پیامدها و گزینه های ممکن، مسیر کلی پروژه را به سمتی سوق می دهد که کمترین پیامدهای نامطلوب را به دنبال داشته باشد. براساس دومین اصل بیانیه ریو، تمامی دولت ها اختیار تام دارند که در جهت سیاست های استفاده از منابع زیست محیطی و توسعه ملی، از منابع طبیعی خویش بهره برداری کنند، مشروط بر آن که از آسیب های جبران ناپذیر به محیط زیست خود و کشورهای هم جوار جلوگیری کنند.جهت دستیابی به توسعه پایدار، اتخاذ مجموعه ای از سیاست های کلان اجرایی در بخش های مختلف و در طول سال های اجرای برنامه های توسعه کشور، از سوی سازمان ها و نهادهای ذیربط در سطح منطقه ضروری می باشد. ساده ترین تعبیری که برای توسعه پایدار می توان ارایه داد، دخالت دادن محیط طبیعی در بحث توسعه است. در همین راستا طرح های متعدد توسعه و بهبود وضعیت منابع آب و خاک و مطالعات آنها، از مهمترین اقدامات عملی نشات گرفته از سیاست های کلان کشور به شمار می رود. به همین منظور در این مقاله، ویژگی طرح لایروبی کارون بازه اهواز خرمشهر مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

لایروبی ، ترابری ، رودخانه کارون ، توسعه پایدار