سنتز کوپلیمر متیل متاکریلات- بوتیل آکریلات به روش پلیمریزاسیون امولسیونی نیمه پیوسته و بررسی اثر برخی عوامل موثر بر درصد تبدیل آن

پلیمریزاسیون امولسیونی پایه آبی از مهمترین روش های پلیمریزاسیون است که برای تولید انواع پلیمرها ازجمله پلی آکریلات ها، پلی متیل متاکریلات ها و کوپلیمرهای آنها به کار می رود. فرآیند پلیمریزاسیون در اینروش به عوامل متعددی وابسته است. در این تحقیق، لاتکس پایه آبی آکریلیکی براساس کوپلیمر متیلمتاکریلات (MMA) بوتیل آکریلات(BA) به روش پلیمریزاسیون امولسیونی نیمه پیوسته سنتز شد و اثرنسبت مونومر و میزان و نوع آغازگر بر واکنش و درصد تبدیل نهایی آن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادبهترین نمونه لاتکس حاصل از نظر درصد تبدیل، نمونه ای می باشد که در آن نسبت وزنی مونومرهایMMA:BA؛ 60:40 انتخاب شد. در میان آغازگرهای حرارتی آمونیوم پرسولفات (APS)، بنزوییلپروکساید (BPO) و آزوبیس ایزوبوتیرونیتریل (AIBN) آغازگر حرارتی محلول در آب APS با مقدار 0/12g توانست بهترین درصد تبدیل را حاصل نماید. در تحقیق حاضر، بالاترین درصد تبدیل نهایی در حدود 96/15 درصد حاصل شد.

کلیدواژه ها:

کوپلیمر ، متیل متاکریلات ، بوتیل آکریلات ، پلیمریزاسیون امولسیونی ، درصد تبدیل نهایی