ساخت و بررسی خواص الکترود بیوسنسور قندخون براساس نانوکامپوزیت اکسیدنیکل و گرافن

در این نانوکامپوزیت اکسید نیکل-گرافن به روش هیدروترمال تهیه شد و به عنوان بیوسنسور گلوکز مورد ارزیابی قرار گرفت. نانوکامپوزیت اکسیدنیکل- گرافن به روش هیدروترمال سنتز شد. ویژگی الکترود اصلاح شده توسط تست های الکتروشیمیایی ولتامتری چرخه ای (CV) و آمپرومتری بررسی شده است. حساسیت سنسور (1-)194/29μA mM(-1)cm و حد تشخیص آن 0/1μM محاسبه شد. از تست های XRD و SEM برای تعیین ریزساختار الکترود اصلاح شده، استفاده شد.برای تعیین ریزساختار الکترود اصلاح شده، استفاده شد.

کلیدواژه ها:

بیوسنسور ، نانوذرات اکسیدنیکل ، گرافن ، الکتروشیمایی