طراحی خانه سالمندان در شهر رشت با رویکرد فرحبخشی و افزایش امید به زندگی

موضوع این پژوهش درباره طراحی آسایشگاه سالمندان، با هدف مشارکت دادن به آنها در فعالیت های اجتماعی و خروج سالمنداناز انزوا می باشد. در این پروژه برخلاف سایر مراکز موجود که بیشتر حالت بیمارستانی دارند و شرایط نگهداری از سالمندان مشابهبیمارستان هاست، سعی شده که سالمندی به عنوان بخشی از زندگی پیوسته فرد سالمند دیده شود و سالمندان امکان شرکت درفعالیت های اجتماعی را متناسب با شرایط فیزیکی و روحی خود داشته باشند. در راستای بهبود شرایط روان شناختی نیز بهبررسی شاخص های ناامیدی و پیشگیری از آن، کمک به بهبود وضعیت روحی، ایجاد محیطی مورد علاقه آنان،تداعی خاطراتگذشته و پیشگیری از هر نوع تغییراتی در زندگی که موجب القای حس ناتوانی در آنان می شود، پرداخته شد. ایجاد محیط هایگروهی، بازی ها و فعالیت های شادی آور، کار درمانی، اشتغال زایی درون محیطی و ایجاد حس مهم ومفید بودن، از جملهمهمترین شاخص های ملاحظات جامعه شناختی است. این تحقیق یک طرح پژوهشی کاربردی بوده و ترکیبی از روش ها در آن بهکار برده شد. برای تهیه چارچوب نظری و مدل تحقیق از روش توصیفی و برای شناسایی نیازهای اجتماعی و روانی سالمندان ازروش زمینه سنجی و بررسی زندگی شخصی از دید خود سالمند استفاده شد. همچنین برای دستیابی به راهکارهایی برای شناختعوامل تاثیرگذار در روحیات سالمندان از مطالعه میدانی بهره گرفته شد. مکان درنظر گرفته شده برای این موضوع، در مسیرخروجی رشت به سمت روستای لاکان، در داخل فضایی سرسبز به مساحت تقریبی 35 هزار متر با کاربری درمانی در حاشیهجنوب شرقی و داخل محدوده شهری شهرستان رشت در نظر گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

طراحی برای سالمندان ، خانه سالمندان ، فرحبخشی ، امید به زندگی ، رشت