تبیین ریشه و اهداف تکفیری و سلفی در قرآن و روایات اسلام

مبنای مکتب سلفی گری بر مفهوم پردازی ویژه ای از سلف بنا شده است، در منابع دینی، سلف هرگز به معنی مصطلح سلفیان، استفاده نشده است حتی در منابع دینی، این واژه به ندرت به کار برده شده است. واژه ی سلف در قرآن چند بار آمده است که تنها در یک مورد به معنی پیشینیان و گذشتگان است که آن نیز در معنی منفی به کار رفته است. واژه ی سلف و مشتقات آن، بیشتر به معنی اعمال ناپسندی است که پیش از اسلام انجام می شدند و پس از آن تحریم شده اند. روایات هرگز به مفهوم پردازی سلف آن گونه که سلفیان آن را معنی کرده اند، اشاره ای ندارد. تکفیر بر وزن تفعیل، از ماده کفر است و کفر مصدر به معنی پوشش و پوشیدن که علمای شریعت اسلامی آن را در کفر در اصول ایمان خلاصه کرده اند و آن کفر به خدا، کفر به ملایکه، کفر به پیامبران و کفر به روز قیامت است. سلفی گرایان عقایدشان در این شعار مشهور خلاصه می شد که : الاسلام هو الحل ؛ یعنی اسلام، تنها راه حل. به طور کلی، حرکت سلفیه که منادی بازگشت به سیره ی سلف صالح در آغاز اسلام است عنوانی است عام برای فرقه ها و گروه هایی از مسلمانان در دوران معاصر.

کلیدواژه ها:

سلفی گری ، تکفیر ، قرآن ، روایات ، کفر