اصول و قواعد حاکم بر حفاظت محیط زیست و مسیولیت های آن از منظر حقوق بین الملل

در فرایند تدوین و توسعه حقوق بین الملل محیط زیست و روند تحولات و تکامل قواعد آن، تعدادی از اصول به عنوان اصول بنیادین و اساسی، نقش مهمی دارند که در این پژوهش سعی شده است این اصول مورد بررسی قرار گیرند. روش پژوهش در این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی و جمع آوری اطلاعات از طریق فیش برداری می باشد. این پژوهش نشان داد که براساس اصول مذکور، حقوق حاکمه دولت ها برمنابع طبیعی قلمرو تحت صلاحیت و کنترل خویش و آزادی آنان در بهره برداری از آنها براساس سیاست های زیست محیطی و توسعه ای آنان، به رسمیت شناخته شده است. همچنین دولت ها موظف هستند که از طریق اتخاذ تدابیر پیشگیرانه و احتیاطی از وارد آوردن صدمه به محیط زیست خودداری کنند. براساس این اصل دولت ها علاوه بر این که موظف هستند از فعالیت های دارای آثار مخرب زیست محیطی فرامرزی خودداری کنند، متعهد هستند که از چنین فعالیت هایی توسط اتباع خویش نیز ممانعت به عمل آورند و سرزمین خود را نیز به نحوی مورد استفاده قرار ندهند که دارای چنین آثاری باشد. یکی از مصادیق اصلی تعهد دولت ها به عدم ورود خسارت زیست محیطی به کشیرهای دیگر، در مخاصمات مسلحانه است. دولت ها با ممنوع کردن تخریب محیط زیست که از نظر نظامی غیر قابل توجیه است، منع استفاده از محیط زیست به عنوان سلاحی متعارف در جنگ و محدود نمودن دولت ها در انتخاب شیوه های جنگی، در تلاش هستند تا از وارد آوردن خسارات غیر قابل جبرات به محیط زیست جلوگیری کنند.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، حقوق بین الملل ، اصول ، تدوین و توسعه