بررسی اثر بخشی آموزش مهارت حل مسیله بر سلامت روانشناختی و بهزیستی روانی، عاطفی و اجتماعی و میزان بروز خشونت در دانش آموزان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی مهارت زندگی حل مسیله بر سلامت روانشناختی و بهزیستی روانی، عاطفی و اجتماعی و بروز خشونت در دانش آموزان طراحی شده است. روش: برای اجرای این پژوهش آزمون سلامت روان روی 30 نفر از اجرا شد و از بین آنها تعداد 15 نفر براساس نمره در آزمون سلامت عمومی گلدبرگ انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه کنتر ل و آزمایش قرار گرفتند. با استفاده از یک طرح آزمایشی پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل، گروه آزمایش به مدت 6جلسه 45 دقیقه ای آموزش مهارت حل مسیله اجرا شد.هر دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند و نتایج با استفاده از آزمون u مان ویتنی تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد با اینکه تفاوتی در نمرات پیش آزمون دو گروه مشاهده نشد اما بعد از آموزش مهارت حل مسیله در گروه آزمایش، نمرات کلی سلامت روانی افزایش و زیر گروه های آن ( نارسا کنش وری اجتماعی، اضطراب و افسردگی ) و نمرات بروز مولفه های خشونت به طور معنادار کاهش یافته است. نتیجه گیری: برنامه آموزش مهارت حل مسیله می تواند جزء برنامه های مداخلاتی در گروه های هدف و جمعیت عمومی دانش آموزان در آموزش و پرورش قرار گیرد تا باکمک آن بتوان سلامت روانی دانش آموزان را بالا برده و میزان بروز مولفه های خشم را کم کرد و به تبع آن کمکی در جهت افزایش بهره وری جامعه و مدرسه نمود.

کلیدواژه ها:

مهارت حل مسیله ، سلامت روانشناختی ، خشونت ، دانش آموزان