ولایت کودکان ناشی از اهدای گامت جنسی در مذاهب اسلامی و حقوق ایران

یکی از راه های درمان ناباروری که از معضلات جامعه اجتماعی محسوب می شود؛ تلقیح مصنوعی می باشد. در برخی از مواقع، زوجین نابارور بخاطر ضعف سلول های جنسی خویش، با نازایی مواجه می شوند. تنها راه حلی که پیشنهاد می شود؛ استفاده از گامت جنسی بیگانه (ناهمگون) پیشنهاد می شود. سوالی که مطرح می شود این است که؛ ولایت طفل حاصل از این روش تلقیح مصنوعی بر عهده چه کسی است قانون ایران در این مورد سکوت نموده است و میان فقهاء مذاهب اسلامی اختلاف نظر است. همه علماء اهل سنت قایل به ممنوعیت این روش از تلقیح مصنوعی هستند؛ اما در مقابل اکثر فقهای امامیه فقط تلقیح مصنوعی بوسیله اسپرم بیگانه را جایز نمی دانند و تنها آیت الله خامنه ای این روش را جایز می داند. این مقاله که به صورت کتابخانه ای جمع آوری شده است؛ قول ممنوعیت را پذیرفته و با تکیه بر قواعد فقهی و حقوقی، نتایج مهمی در مورد ولایت این اطفال بیان می کند: در این روش درمانی، صاحب اسپرم پدر طفل محسوب شده و ولایت کودک بر عهده او است. همچنین مادر طفل بوجود آمده، صاحب تخمک بوده و ولایت او پس از پدر و جد پدری بر عهده او می باشد و صاحب رحم (رحم اجاره ای)، فقط در حکم رببیه محسوب شده و هیچ ولایتی بر کودک ندارد.

کلیدواژه ها:

تلقیح مصنوعی ، گامت های جنسی بیگانه ، رحم اجاره ای ، ولایت