ارتباط منبع کنترل و خود تنظیمی با جهت گیری هدف در دانش اموزان مقطع متوسطه شهرستان قایمشهر

بسیاری از تصمیمهای بنیادی برای انسان در دوران نوجوانی رخ می دهد و نقش های جدید اجتماعی در پیش نوجوانان قرار می گیرد یکی از مهمترین عوامل درونی که مسیر رسیدن به پیشرفت تحصیلی را هموار می کند، کنترل هیجان ، داشتن انگیزه، منبع کنترل (درونی، بیرونی)، خودتنظیمی و اهداف پیشرفت از مسایل مهم پیش روی دانش آموزان است. لذا در این پژوهش ارتباط بین منبع کنترل و خودتنظیمی با جهت گیری هدف در دانش اموزان مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی می باشد. جامعه این پژوهش کلیه دانش آموزان مقطع دبیرستان شهرستان قایمشهر در سال تحصیلی 95-96 بودند. از میان 16 مدرسه دبیرستان شهرستان قایمشهر 2 مدرسه با نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند یک مدرسه دخترانه و یک مدرسه پسرانه و بر اساس نمونه گیری تصادفی تعداد 128 دانش آموز انتخاب شدند و در پژوهش شرکت نمودند. برای جمع اوری اطلاعات از پرسشنامه ارزیابی منبع کنترل نویکی و استریکلند(1973) ، پرسشنامه خود تنظیمی بوفارد (1995) و جهت گیری هدف میدگلی(1998) استفاده شده است. برای توصیف داده ها نرم افزار spss22 و همبستگی پیرسون به کار گرفته شده است. یافته های این پژوهش نشان داد بین مولفه های مرکز کنترل بیرونی و خود تنطیمی همبستگی منفی و یایینی (0/233، P<0/01)و بین مولفه های خودتنظیمی و اهداف پیشرفت همبستگی مثبت و بالایی (0/515، P<0/01)وجود دارد. نتیجه گیری دانش آموزانی که دارای جهت گیری هدف مشخصی هستند و از اهداف پیشرفت بالاتری برخوردارند از خود تنطیمی هیجان بالاتری برخوردار بوده و برای موفقیت در تکالیف خود برنامه ریزی و بینش بیشتری دارند.

کلیدواژه ها:

منبع کنترل ، خود تنظیمی ، جهت گیری هدف