مسیولیت مدنی متصدی حمل و نقل

کنوانسیون قرارداد حمل ونقل بین المللی کالا ازطریق جاده که درسال 1956تدوین گردیده و موردالحاق شورهای بسیاری ازجمله ایران قرارگرفته سبب یکسان شدن مقررات دراین عرصه گردیده است مطابق این کنوانسیون متصدی حمل ونقل زمینی برای خسارات وارده به فرستنده و گیرنده کالا مسیول می باشد به هنگام بروز خسارت درمواردی برای متصدی حمل ونقل معافیت هایی درنظر گرفته شده است به هنگام بروز خسارت درمواردی برای متصدی حمل ونقل معافیت هایی درنظرگرفته شده است بررسی شیوه های دفاعی متصدی و شرایط استنادی آن ها علاوه برفواید کاربردی آثارعلمی مهمی دربردارد ازجمله این که نقش بسزایی دردرک مبنای مسیولیت حداکثر مراقبت مطرح درکنوانسیون مزبور دارد موارد معافیت مطرح محدود به قوه قاهره نمی باشد و حتی به نحوقابل توجهی مخاطرات ذاتی حمل و نقل زمینی موردتوجه قرارگرفته است بااختراع هواپیما درقرن 20 و پیشرفت تکنولوژی سریع پرواز به تدریج استفاده ازاین وسیله برای مصارف گوناگونی همچون حمل ونقل نظامیان و مسافرانو کالاها گسترش یافت سرعت روزافزون استفاده ازاقبال به این وسیله حمل ونقل درروابط تجاری بین المللی باعث شد تا به تدریج تلاشهایی برای مدون نمودن مقررات متحدالشکلی جهت ایجادیک نظام واحد درزمینه حمل بارو مسافر ازطریق هواپیما ازسوی کشورها معمول گردد و نهایتا در12اکتبر 1929 کنوانسیون مربوط به یکسان سازی برخی مقررات حمل ونقل هوایی بین المللی درورشو به تصویب رسید درواقع هدف اصلی این کنوانسیون وضع قواعد یکسان درمورد شرایط حمل بین المللیازنظر اسناد مورداستفاده دراین حمل ونقل و ازنظر متصدی حمل ونقل بود

کلیدواژه ها:

حمل ونقل کالا ، معافیت ازمسیولیت ، حمل ونقل جاده ای ، حمل ونقل هوایی