اثر ارتقاء دهندهای Ce و Zr بر کاتالیست Ni/ZnAl2O4 در فرایند ریفرمینگ متان با دی اکسید کربن

فرایند ریفرمینگ متان با کربن دیاکسید به دلیل مصرف دو گاز گلخانه ای و تولید گاز سنتز با نسبت H2/CO نزدیک به 1، دارای اهمیت است. مهمترین مشکل این واکنش، غیرفعال شدن سریع کاتالیست نیکل مورداستفاده، به دلیل تشکیل رسوب کربن است. راه حل های متعددی برای رفع این مشکل وجود دارد که می توان به استفاده از پایه و ارتقادهنده های مناسب اشاره کرد. در این پژوهش، واکنش ریفرمینگ خشک متان بر روی کاتالیست Ni/ZnAl2O4 و 12.5% مورد بررسی قرار گرفت و مشاهده شد که با گذشت زمان میزان تبدیل متان و کربن دی اکسید، کاهش یافته که این افت فعالیت ناشی از رسوب کک و یا کلوخه شدن کاتالیست می باشد بنابراین در ادامه از دو ارتقاء دهنده زیرکونیوم و سریم، به منظور کاهش میزان رسوب گذاری کربن و افزایش پایداری کاتالیست استفاده شد. بدین منظور ابتدا در 5 درصد وزنی از هر دو ارتقادهنده، آزمون راکتوری کاتالیست ها در دمای 700 ͦC و ml/h.gcat و GHSV=18000 و با نسبت خوراک 1:1:1= CH4:CO2:N2 به مدت 8 ساعت روی کاتالیست ها انجام شده و مشاهده شد که با افزایش سریم میزان تبدیل متان، کربن دی اکسید وهمچنین پایداری کاتالیست افزایش یافته است. با افزودن زیرکونیوم میزان تبدیل اولیه بدون تغییر مانده است و پایداری کاتالیست نسبت به کاتالیست بدون ارتقاء دهنده اندکی بهبود یافته است اما در مقایسه با کاتالیست ارتقا یافته با سریم همچنان ناپایدار است

کلیدواژه ها:

ریفرمینگ متان با کربن دی اکسیدZnAl2O4 ، رسوب کربن ، ارتقادهنده ی سریم