ارزیابی اثرات بلند مرتبه سازی در توسعه پایدارشهری

در دهه های اخیر کلان شهرها به نحو بی سابقه ای گسترش یافته اند. این گسترش کالبدی در بسیاری از موارد بیش از افزایش جمعیت بوده است؛ ترافیک بالای درون شهری و جدایی بیش از حد محل کار و مسکن، آلودگی زیست محیطی و توسعه بی رویه شهرها بر روی اراضی زراعی، اتلاف وقت، سوخت و انرژی و... همه مولود گسترش ناموزون شهری است. بلندمرتبه سازی یکی از راهکارهای مناسب در جهت کنترل و توسعه شهرها می باشد که از سوی کارشناسان و متخصصین امور شهری همواره مورد تاکید قرار گرفته است و به منظور بهره برداری از اراضی مرکز شهر و در پی توجه به اقتصاد شهر مطرح گردید. لذا در راستای حل مسایل امروزی و آینده شهر، راهبرد شهر فشرده و پروژه های بلندمرتبه سازی می تواند محور توسعه آتی شهرها قرار گیرد و برنامه ریزی مناسب جهت رشد عمودی شهر با توجه به توسعه پایدار شهری، نیز خود موضوع دیگری بوده که ازاهمیت دوچندان برخوردار می باشد روش این تحقیق بصورت توصیفی و تحلیل براساس مشاهده و مطالعه استوار می باشد اطلاعات مربوط به مطالعات اجتماعی فرهنگی و اقتصادی و براساس روش اسنادی کتابخانه ای اینترنتی و یا به عبارتی ازطریق مطالعه بوده است و بارجوع به تالیفات گزارشات و مقالات اطلاعات استخراج شده است نتایج این مقالعه نشان میدهد که پدیده بلندمرتبه سازی نه به عنوان یک نسخه همگانی درتمامی شهرها بلکه به عنوان راهاری باابعادگوناگون می باشد که به نسبت تک تک شهرها مواضع متفاوتی می طلبد در این مقاله سعی بر آن است که به ارزیابی اثرات این پدیده پرداخته شود و در انتها در جهت نیل به اهداف توسعه پایدار شهری راهکارها و پیشنهاداتی ارایه گردد.

کلیدواژه ها:

بلندمرتبه سازی ، کلانشهرها ، رشد عمودی ، توسعه شهری پایدار