نقش معماری در رسیدن به ساخت و ساز پایدار

ساخت و ساز پایدار مدیریت یک محیط پاک و سالم بر اساس بهره برداری موثر از منابع طبیعی و اصول اکولوژیکی است. به طوری که هدف از طراحی ساختمانهای پایدار کاهش آسیب آن ها بر روی محیط و منابع انرژی و طبیعت است. بدنبال رشد بی رویه جمعیت و توسعه شهرها و بنابر نیاز به ساخت و سازهای بیشتر در زمینه ی معماری، انسان ناگزیر به استفاده بی رویه از انرژیها و منابع طبیعی گردید.مفهوم پایداری در دهه ی 1970 میلادی،نتیجه آگاهی بشر نسبت به مسایل ممحیط زیست و مشکلات فرهنگی_اجتماعی و اقتصادی میباشد.یکی از مهمترین اهداف توسعه پایدار،حفظ طبیعت و اصلاحنگاه به ان ااست و تجلی توسعه پایدار در حوضه محیط ساخته شده،معماری پایدار گفته میشود.در این مقاله سعی بر ان است تا بتوانیم معماری پایدار را بررسی نموده و راهکارهای لازم در اقلیم های ایران جهت پایداری ساخت و ساز ارایه گردد همچنین سعی شده است قوانین و اهداف ساخت و ساز پایدار و عوامل موثر بر معماری پایدار و راهبردهای طراحی و روشهای رسیدن به معماری پایدار نیز مورد بررسی قرار گیرد در این مسیر جهت اجرایی نمودن هر چه بیشتر اصول پایداری ساختمان وجود قوانین و دستورالعمل های تصویب شده ضروری بنظر میرسد.بنابراین سعی میشود با مطالعه در مورد ویژگی های معماری سنتی از نظر پایداری و با توجه به نکات مثبت و قابل تطبیق شیوه ی زندگی امروزی و با بهره گیری از مزایای تکولوژی در طراحی،فرصتی فراهم شود و راهکارهای فراموش شده در طراحی محیط مسکونی پایدار شناسایی شده و با به روز نمودن انها با توجه به تکنولوژی های موجود از انها در طراحی ساختمانهای پایدار استفاده نمود

کلیدواژه ها:

معماری سنتی ، قوانین پایداری ، توسعه پایدار ، معماری پایدار