معماری پایدار و عناصر پایداری محیط با رویکرد (معماری بیونیک)

از جمله نتایج مدرنیسم دخل و تصرف روز افزون انسان در محیط پیرامون و به تبع آن از بین رفتن منابع طبیعی بود که مشکلات متعددی را به همراه داشت؛ به همین دلیل در دهه های 60 و 70 قرن بیستم بستر نقد همه گیر نسبت به نتایج مدرنیسم در جوامع انسانی آغاز شد. این مقاله در جهت تعریف درست و کار آمد در راستای عناصر پایداری معماری که هر یک خود دارای تعرف از جنبه نظری و عملکردی هستند می باشد این عناصر شامل پایداری اجتماعی پایداری اقتصادی پایداری سیاسی فرهنگی و پایداری بنا از جنبه محیطی و فیزیولوژیکی که به هر یک در این تحقیق پرداخته خواهد شد است. هدف این تحقیق چگونه در کنار هم قرار گرفتن این عناصر و ایجاد معماری چند وجهی با قالب پایداری است. روش این تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی می باشد و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای است پس از تحقیقات انجام شده در خواهیم یافت که پایداری در معماری دارای منشوری از عناصر پایداری است و این منشور چگونه می تواند در روند کار معماری تاثیر گذار باشد.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، بیونیک ، فرهنگ ، طبیعت گرایی ، پایداری اجتماعی