معماری پایدار ونقد ان در حوزه محیط زیست

مفهوم معماری پایداری در دهه 1970، میلادی نتیجه آگاهی بشر نسبت به مسایل محیط ز یست و مشکلات فرهنگی –اجتماعی و اقتصادی می باشد.یکی از مهمترین اهداف توسعه پایدار، حفظ طبیعت و اصلاح نگاه به آن است و تجلی توسعه پایداردر حوزه محیط ساخته شده،معماری پایدار نامیده می شود.آنچه دراین مقاله مورد توجه قرار گرفته است،رویکردمعماری پایدار نسبت به مسایل محیطی است،هرچند که جدا کردن این موضوع از سایر جنبه های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کاردشواری است سه حوزه مهمی که توسعه پایدارروی آن تاکید دارد مسایل محیطی است ازآن زمان سازمانهای بین المللی که خواهان دستیابی به محیطی مناسب و مساعد برای توسعه سودمند بودند نام خاص و ویژگیهای آنها درراهبرد توسعه پایدار نمود یافت تغییراتی که باتوجه به معیارهای زیست اقلیمی و پایداری پدید می آیند هرروز اهمیت بیشتری می یابند سخن ازپایداری درمعماری رامیتوان به تصور و طراحی ساخت و سازهای آینده تغییر کرد آن هم نه تنها با پایداری فیزیکی بلکه باپایداری و حفظ این سیاره و منابع انرژی آن بدین ترتیب اینگونه به نظر می رسد که میتوان پایداری را برپایه الگویی تصور کرد که درآن مواد ومنابع دردسترس بیش ازهدردادن یا نادیده گرفتن آن ها باکارایی بیشتری به کار گرفته شود.هدف این تحقیق،جستجوی نظریه های زیست محیطی توسعه پایدار می باشد که در نهایت در مقایسه با برخی از نگرش ها و دیدگاه ها نسبت به طبیعت قرار می گیردتا نواقص آن را دریافته و خط مشی کامل تری را پیشنهاد دهد. اصل طراحی پایدار بر این نکته استوار است که ساختمان، جزیی کوچک از طبیعت پیرامونی است و باید به عنوان بخشی از اکوسیستم عمل کند و در چرخه حیات قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، توسعه پایدار ، طبیعت ، طراحی پایدار