تاثیر روش تدریس مبتنی بر حل مساله بر انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر روش تدریس مبتنی بر حل مساله بر انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان انجام شد. طرح مورد استفاده در این پژوهش، از نوع نیمه آزمایشی همراه با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه دانش آموزان دختر پایه پنجم مقطع ابتدایی مدارس دولتی منطقه 5 شهر تهران که در سال تحصیلی 96-1395 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل دادند. از این جامعه آماری با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 60 نفر از دانش آموزان انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 30 نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابتدا پیش آزمون برای هر دو گروه آزمایش و کنترل اجرا شد و سپس گروه آزمایش طی 8 جلسه 60 دقیقه ای روش تدریس مبتنی بر حل مساله را دریافت کرد. داده ها با استفاده از پرسشنامه انگیزه پیشرفت برنارد واینر جمع آوری گردید و سپس با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اجرای روش تدریس مبتنی بر حل مساله تاثیر معناداری در افزایش انگیزه پیشرفت تحصیلی در بین دانش آموزان شرکت کننده در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل دارد (P<0/01). با توجه به تاثیر روش تدریس مبتنی بر حل مساله در افزایش انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، توصیه می شود آموزش حل مساله به عنوان یک ماده درسی فوق برنامه در برنامه درسی مدارس در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، حل مساله ، انگیزه پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان