بررسی آثار فقهی، حقوقی و کیفری منتج از معامله به قصد فرار از دین

تادیه دین از لحاظ قانونی امری اجباری و از دیدگاه فقهی امری واجب می باشد، لیکن گاه پیش می آید که بدهکار به قصد عدم تادیه دین اقدام به تصرفاتی در اموال خود می نماید که منجر به ضرر دیان می شود. از جمله تصرفات مذکور معامله به قصد فرار از دین است لذا این نوع معامله در فقه و قانون محکوم به عدم نفوذ است و همچنین معامل و متعامل مطلع از قصد معامل مطابق نص قوانین کیفری محکوم به جزای مندرج در قانون می باشند.

کلیدواژه ها:

قصد فرار از دین ، ابطال معامله ، عدم تادیه دین ، اراده ، عدم نفوذ