عوامل تاثیرگذار بر استراتژی های سیاست خارجی ترکیه و جمهوری اسلامی ایران در قبال بحران داخلی سوریه (2016-2011)

دگرگونی های سیاسی و وقایع انقلابی که در برخی کشورهای خاورمیانه و شمال افریقا آغاز شد، به سوریه نیز سرایت کرد. این تغییرات شگرف سیاسی ، تحلیل گران سیاست خارجی و روابط بین الملل را برآن داشته تا زمینه ها و ابعاد و عوامل گوناگون این دگرگونی ها را بررسی کنند. در میان این نا آرامی ها ، بحران سوریه طولانی بوده و به جنگ داخلی منجر شده است. از همان آغاز اعتراضات در این کشور، رد پای عملکرد دولت های مختلف بین المللی و منطقه ای با اهداف و انگیزه های گوناگون دیده می شود. که این راستا دراین مقاله سیاست خارجی و مواضع دولت های ایران و ترکیه درباره بحران سوریه مورد بررسی قرار گرفته است و تلاش شده است جنبه های مختلف این سیاست ها و رفتارها ، براساس روش تحقیق توصیفی – تحلیلی در چارچوب نظریه واقع گرایی بین المللی بررسی شود. یافته های مقاله بیانگر این است که دولت جمهوری اسلامی ایران سیاست خارجی خود را با توجه به جهت گیری ایدیولوژیکی خاص خود و نیز موقعیت منطقه ای و بین المللی، به حمایت از استمرار و پایداری دولت اسد و مخالفت با معارضان سوری متمایل کرده است و در مقابل، دولت ترکیه رویکرد خود را در قبال تحولات سوریه، همسو با آمریکا و مجموعه غرب تنظیم کرده است و از خواسته های معترضان حمایت کرده و خواستار کناره گیری دولت سوریه شده است.

کلیدواژه ها:

بحران سوریه ، سیاست خارجی ، استراتژی ، واقع گرایی ، ایدیولوژی