نفت و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دوران پسا تحریم

بسیاری از متغیر ها مانند ، جغرافیا ، رهبری ، جمعیت ، تکنولوزی و...... بر سیاست خارجی هر کشور از جمله جمهوری اسلامی ایران تاثیر گذار می باشند.در کنار این متغیر ها نیز نفت به عنوان کالایی سیاسی و اقتصادی بر سیاست خارجی ایران تاثیرمضاعف دارد. نفت سیاسیترین کالای جهانی است، قرار گرفتن حدود 70 درصد ذخایر نفت در یک منطقه خاص جهان در حالی که بیشترین مصارف آن در مناطق بسیار دورتر از آن قرار دارد، نفت را به یک پدیده ژیوپلتیکی تبدیل نموده است.تاریخ ایران بعد از کشف این کالای مهم با نفت گره خورده است.در یک قرن گذشته تمام تحولات سیاسی و اجتماعی و اقتصادی ایران با نفت همراه بوده است.نفت هم بر سیاست خارجی تولید کننده و هم مصرف کننده تاثیر فراوان داشته است.ایران به دلیل دولتی رانتیر و تنها استفاده کننده از نفت در سالهای گذشته تحت تاثیر این ماده حیاتی قرار گرفته و در سیاست خارجی نقش مهم در تصمیمات اتخاذ شده را داشته است.ایران ده درصد تولید نفت جهانی را داراست .بسیاری حوادث گذشته مستقیما با بحث نفت در ارتباط بوده است.دولت آقای روحانی با توجه به حل بحث انرژی هسته ای در تلاش است با توجه به تحریمهای گذشته ایران در بعد نفت و اثرات زیانبار گذشته برای کشور راه حل های جدید و معتدلی را جهت احیای مجدد بازار نفت و فروش آن برای کشور در دستور کار قرار دهد.این مقاله تحلیل و توصیفی از وضعیت نفت را به صورت کلی در دوران پسا تحریم در دولت آقای حسن روحانی به تجزیه و تحلیل کشانده و راههای مجدد عرضه نفت را در کشور بررسی می نماید.زیرا با تحریم نفت ایران در چند سال گذشته بر سر انرژی هسته ای کشور دچار مشکلات حاد اقتصادی گردید و اکنون گره باز نمودن آن بر گشت به دوران گذشته می باشد.

کلیدواژه ها:

نفت ، سیاست خارجی ، دوران پسا تحریم