آزمون همگرایی و بررسی نقش شاخصهای اصلی بورس تهران در سرعت همگرایی میان شاخصهای صندوقهای مشترک سرمایه گذاری

صندوقهای مشترک سرمایهگذاری به عنوان پورتفویهای مورد اعتماد سرمایهگذاران غیر متخصص مطرح هستند. هر کدام از صندوقها ساختار سرمایهی به خصوصی دارند و از صنایع موجود در بورس با نسبتهای مختلفی خرید کردهاند. به دلیل نوسانات بازار سهام، ممکن است یک صندوق تحت تاثیر سقوط سهام یک یاچند شرکت خاص یا یک صنعت قرار گرفته و افت شدید قیمت داشته باشد. در این رابطه، میتوان این سوال را مطرح کرد که آیا میان صندوقهای مشترک سرمایهگذاری شواهدی از همگرایی وجود دارد نتایج پاسخ به سوال مذکور میتواند دلالتهای مهمی برای سرمایهگذاران جهت انتخاب صندوق سرمایهگذاری مشترک داشتهباشد. در این راستا، مقاله حاضر با به کارگیری آزمونهای ریشه واحد پانلی و با استفاده از دادههای ماهانه مربوط به ارزش خالص هر واحد سرمایهگذاری در 44 صندوق سرمایهگذاری مشترک منتخب طی سالهای1390 تا 1395 ، به بررسی نقش شاخصهای اصلی بورس در همگرایی شاخص صندوقهای مشترک سرمایه- گذاری پرداخته است. نتایج آزمون ایستایی برای عامل غیر مشترک حاکی از آن است که با در نظر گرفتن شاخص بازار اول و شاخص کل به عنوان شاخص پایه، عامل غیرمشترک در دادههای مورد بررسی ایستا خواهدبود. نتایج مربوط به آزمون ایستایی عامل مشترک نیز بیانگر این است که در تمامی موارد مربوط به شاخص پایه انتخاب شده، هیچ دلیلی برای رد فرضیه وجود ریشه واحد در عامل مشترک وجود ندارد. همچنین، نتایج حاصل از برآورد سرعت همگرایی میان صندوقهای سرمایهگذاری مشترک در بورس تهران حاکی از آن است که سرعت همگرایی بسته به شاخص پایه مورد استفاده از رقم -0/031تا-0/025 و نیمه عمر نیز از 20 ماه تا 28 ماه متغیر بوده است

کلیدواژه ها:

صندوقهای سرمایهگذاری مشترک ، شاخص کل ، همگرایی ، نیمه عمر