هموار سازی بار ایستگاههای کاری در مساله بالانس مجدد خط مونتاژ: دو رویکرد فراابتکاری

این مقاله مساله بالانسی مجدد خط مونتاژ را با هدف کمیته سازی ناهمواری بار ایستگاههای کاری مورد مطالعه قرار می دهد. ثابت شده است که مساله مورد مطالعه از نوع NP-hard می باشد از این رو الگوریتم فرا ابتکاری تکامل تدریجی و الگوریتم فرا ابتکاری ژنتیک برای حل مساله توسعه داده شده است. در الگوریتم های پیشنهادی تمرکز بجای بالانس اولیه خط مونتاژ بر روی بالانس مجدد خط می باشد . بعلت افزایش در کیفیت محصول خروجی بایستی سعی شود که بار کاری ایستگاه ها یکسان شود. برای مقایسه عملکرد الگوریتم ها، مسایلی بعنوان نمونه با این دو الگوریتم حل شده و به منظور تعیین بهترین الگوریتم، جوابهای بدست آمده از این الگوریتم ها را در معیارهای انحراف معیار و مقدار خطا با یکدیگر مقایسه کردیم. در نهایت نتایج محاسباتی نشانگر این موضوع بود که الگوریتم تکامل تدریجی هم در معیار انحراف استاندارد و هم در مقدار خطا از الگوریتم ژنتیک بهتر عمل می کند.

کلیدواژه ها:

بالانس مجدد خط مونتاژ ، کمینه سازی ناهمواری بار ایستگاههای کاری ، الگوریتم فرا ابتکاری ، تکامل تدریجی ، ژنتیک