چگونگی برقراری ارتباط بین نقوش اسلامی با مولفه های نوین معماری شهری

هنر اسلامی یک هنر آبستره است؛ یعنی هنری است که در حقیقت در همه جای دنیا یک رنگ و نقش دارد و بدین سبب به راحتی قابل شناخت از هنرهای دیگر است هنر اسلامی توجه را از کثرت به وحدت کیهانی می برد. آرایش و تزیین همواره جز لاینفک هنر و زیبایی است که همواره در رسیدن به این مهم در تمامی زمینه ها به یاری هنرمند مسلمان آمده است. در تمامی دوره های تزییناتی بنا، برحسب نیاز، فرهنگ، مکان زمان مورد استفاده همواره حضور داشته است. بحث هنر و معماری اسلامی بدون پرداختن به تزیینات و نقوش آن ناقص است، زیرا تزیینات بخش عمده فضاسازی معماری اسلامی را تشکیل می دهد. از آنجایی که شهر مجموعه ای فرهنگی - کالبدی است که براساس نیازها و فعالیت ها و رفتارهای ساکنین آن شکل گرفته است و انسان ها در آن بسته به نیاز فردی و گروهی خود، الگوهای رفتاری خاص خود را عرضه می کنند. این گونه اتفاقات رفتاری وابستگی شدیدی به نحوه فعالیت و الگوهای رفتاری استفاده کنندگان از عناصر و مولفه های شهری دارد. این عناصر شهری، همانند معماری بناهای دوران اسلامی، برای برقراری ارتباط بیشتر با بیینده نیاز ویژه ای به تزیینات و زیبایی دارند. بنابراین پرداختن به موضوع برقراری ارتباط میان نقوش اسلامی با مولفه های نوین معماری شهری ضروری و حایز اهمیت به نظر می رسد. در مقاله مذکور ابتدا به بررسی نقوش و تزیینات اسلامی در دوره های مختلف پرداخته و بعد از آن میان این نقوش با مولفه های نوین شهری ارتباط برقرار خواهد کرد. اهداف پژوهش: 1. تاثیرات نقوش تزیینی بر مولفه های معماری نوین شهری 2. ارایه راهکاری جهت برقراری ارتباط بین نقوش تزیینی هنر اسلامی و معماری نوین شهری سوالات پژوهش: 1. فرهنگ و هنر بومی چه تاثیراتی بر معماری نوین شهری می تواند داشته باشد 2. ارتباط هنر و تزیینات سنتی با معماری نوین شهری به چه نحوی می تواند صورت بگیرد

کلیدواژه ها:

هنر اسلامی ، نقوش تزیینی ایرانی-اسلامی ، عناصر شهری ، معماری