اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر مولفه های تکانشوری دختران نوجوان مبتلا به اختلال نامنظم اخلال گرانه شهرستان کازرون

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر مولفه های تکانشوری در دختران نوجوان مبتلا بهاختلال نامنظم اخلال گرانه شهرستان کازرون بود. روش تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروهکنترل استفاده شد. جامعه ی پژوهش شامل تمامی نوجوانان دختر 12-16 ساله مبتلا به اختلال نامنظم اخلال گرانه شهرکازرون بود. نمونه ی پژوهش از میان بیماران مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان کازرون با روش نمونه گیریدردسترس انتخاب، بر اساس سن و تحصیلات همتاسازی، و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند (20 نفرگروه آزمایش و 20 نفر گروه گواه). برای گردآوری اطلاعات در مراحل پیش آزمون و پسآزمون از مقیاس تکانشوری بارت(1994) استفاده شد. برای آموزش گروه آموزش از پروتکل درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش استفاده گردید. داده های گردآوری شده با روش تحلیل کواریانس چندمتغیره مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس یافته ها، آموزش پذیرش و تعهد برکاهش مولفه های تکانشوری (شناختی، حرکتی و بی برنامگی) اثربخش بود (P≥0/001) براساس نتایج پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که، با آموزش پذیرش و تعهد به دختران مبتلا به اختلال نامنظم خلقی اخلالگرانه میتوان با اثرگذاری بر تکانشوری، از خشم و پرخاشگری های آنان را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد ، تکانشوری ، اختلال نامنظم اخلال گرانه ، دختران نوجوان