بررسی رابطه شیوه های فرزندپروری والدین با جو عاطفی خانواده و سلامت روان فرزندان

خانواده نقش بسیار مهمی در رشد و سلامت روانی کودک ایفا می کند، در این بین شیوه های فرزندپروری و جو عاطفی خانوادهیکی از مهمترین و موثرترین ارکان خانواده در تربیت و رشد روانی کودک است. عدم توجه والدین به سالم سازی محیط روانیو عاطفی کودکان و نوجوانان و فقدان روابط مناسب در بیشتر موارد آنان را با کمبودهای عاطفی و انگیزش و مشکلات روانی روبه رو می سازد. خانواده مطلوب، خانواده ای است که امنیت عاطفی، احساس ارزشمندی، باور تعلق و مورد عشق و علاقه بودنرا تامین کند. در این خانواده ها افراد فرصت بیشتری برای رسیدن به استقلال و مسیولیت تری پذیری خواهند داشت و فرزندان،سازگاری مناسب تری دارند. در خانواده هایی که والدین به روش اقتدار منطقی با فرزندان خود ارتباط دارند، افراد دوستانه بهاظهار نظر خود می پردازند و دیگر اعضای خانواده نیز به گفته های آنها گوش فرا می دهند و این احساس خوب گفتن و جلبتوجه نمودن، زمینه های عزت نفس را در تک تک افراد خانواده مهیا می کند. در این خانواده ها حقوق همه افراد محترم شمردهمی شود. نتایج پژوهش ها، تایید کننده نقش بسیار موثر و غیر قابل انکار خانواده، شیوه های تربیتی والدین (به خصوص سبکمقتدرانه والدین) و همچنین جو عاطفی خانواده، بر سلامت روانی و احساسی کودک می باشد. والدین می توانند با بکارگیریشیوه های تربیتی صحیح و فراهم آوردن محیطی غنی از محبت و عواطف سلامت روانی حال و آینده کودکان خود را تضمینکرده و از بروز بسیاری از مشکلات روحی که سلامت روان شان را به مخاطره می اندازد، پیشگیری به عمل آورند.در پژوهش حاضر بررسی رابطه شیوه های فرزندپروری والدین با جو عاطفی خانواده و سلامت روان فرزندان به شیوه ی تحلیلمروری، مورد تآمل و تعمق قرا گرفته است.