نقش تیپ های شخصیتی و جهت گیری مذهبی بر سبک خودمدیریتی اجرایی افراد مبتلا به سرطان

هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش تیپ های شخصیتی و جهت گیری مذهبی بر سبک خودمدیریتی اجرایی افراد مبتلا بهسرطان بود. این پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران سرطانی شهر تهران در سال1395 را تشکیل دادند. بیمارستان طوس، آریا و دو مطب خصوصی به عنوان مکانهایی که حاضر به همکاری شدند برایاجرای پرسشنامه ها انتخاب شدند که از بین آنها تعداد 200 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و پرسشنامه هایجهت گیری مذهبی آلپورت (1950)، پرسشنامه استاندارد شخصیتی کاستا و مک کری (1992) و پرسشنامه استرنبرگ وواگنر (1992) را تکمیل کردند. به منظور تحلیل داده های آزمون های میانگین و انحراف معیار و تحلیل رگرسیون چندگانهاستفاده شد. یافته ها نشان داد که از بین متغیرهای تیپ شخصیتی تنها برون گرایی و پذیرا بودن نقش معنیداری بر پیشبینی سبک خودمدیریتی اجرایی داشتند و عصبیت، سازگاری و وظیفه شناسی سهم معنی داری در پیش بینی سبکخودمدیریتی اجرایی نداشتند. از بین متغیرهای شخصیتی قویترین متغیر از نظر سهم پیش بینی برون گرایی با ضریب بتا0/219 بود. همچنین جهت گیری مذهبی هر دو مولفه آن نقش معنی داری در پیش بینی سبک خودمدیریتی اجرایی داشتند و قوی ترین متغیر مذهبی بیرونی یا ضریب بتا 0/253 بود.

کلیدواژه ها:

تیپ های شخصیتی ، جهت گیری مذهبی ، سبک خودمدیریتی اجرایی ، سرطان