بررسی نقش واسطه ای راهبردهای فراشناختی در رابطه بین خودتنظیمی و رضایت تحصیلی در دانش آموزان دبیرستانی شهر گرگان

هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش واسطه ای راهبردهای فراشناختی در رابطه بین خودتنظیمی بارضایت تحصیلی در دانش آموزان مقطع دبیرستان بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه دانشآموزان دبیرستانی شهر گرگان می باشند که در سال تحصیلی 95-96 مشغول به تحصیل هستند. از میان دانش اموزان دبیرستانی شهر گرگان 420 نفر به طور تصادفی انتخاب و از آن ها خواسته شد تابه پرسشنامه رضایت تحصیلی بحرانی و جوکار (1387)، خودتنظیمی بوفارد و همکاران (1995) وپرسشنامه حالت فراشناخت اونیل و عابدی (1996) پاسخ دهند. پس از جمع اوری اطلاعات و تعیینمدل تحقیق برازش داده ها با استفاد از رهیافت معادلات ساختاری بررسی شد. شاخص های برازشپس از بررسی مدل حاکی از متناسب بودن آن با داده های پژوهش بود. نتایج این مطالعه به طورکلی حاکی از آن است که خودتنظیمی هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیر مستقیم برتحصیلی دانش اموزان تاثیر می گذارد. در مسیر غیر مستقیم خودتنظیمی از طریق مولفه هایفراشناختی (آگاهی فراشناختی، بررسی خود، راهبرد شناختی و برنامه ریزی) باعث افزایش رضایتتحصیلی می گردد. بنابراین می توان گفت مولفه های فراشناخت در رابطه بین خودتنظیمی ورضایت تحصیلی نقش واسطه ای دارد.

کلیدواژه ها:

خودتنظیمی ، فراشناخت ، رضایت تحصیلی