اثر بخشی قصه درمانی در خشم کودکان طلاق

هدف اصلی این پژوهش بررسی اثر بخشی قصه درمانی بر علایم افسردگی و مولفه های خشم در کودکانطلاق بود. پژوهش از نوع آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون – پس آزمون همراه با گروه کنترل. برایجمع آوری اطلاعات از پرسشنامه پرسشنامه خشم (نیلسون و همکاران (2000) استفاده شد. نمونه 30 نفراز کودکان طلاق دبستان های غیرانتفاعی دخترانه ی ناحیه 2 آموزش و پرورش شهر تهران بودند که بطورتصادفی انتخاب شدند و بطور تصادفی به دو گروه 15 نفر آزمایش و 15 نفر کنترل تقسیم شدند. گروهآزمایش به مدت 12 جلسه ی 1 ساعته در 4 هفته ی متوالی و 3 روز در هفته تحت تاثیر متغیر مستقل قصه گویی قرار گرفتند و گروه کنترل از هیچ آموزشی برخوردار نشدند. مقیاس های سنجش افسردگی وخشم قبل و بعد از انجام مداخلات آموزشی به منظور ارزیابی هر دو متغیر بر روی دو گروه اجرا شد.داده های بدست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهشنشان داد که آموزش قصه درمانی به طور معنا داری بر مولفه ی پرخاشگری از متغیر خشم کودکان طلاقاثر بخش بود و بر علایم و مولفه های دیگر این دو متغیر بی تاثیر بود.

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، قصه درمانی ، کودکان طلاق ، خشم