واجب موسع و مضیق در اصول و حقوق موضوعه

واجب به ترک فعلی گفته می شود که متعلق طلب اکید و بحث شدید قانونگذار باشد که به اعتبار و ویژگی که دارد به اقسامی تقسیم می شود که از جمله آن تقسیمات ، تقسیم واجب به اعتبار وقت و زمان می باشد که به دو نوع موقت و غیر موقت تقسیم که موقت خود به دو نوع موسع و مضیق تقسیم می شود که واجب موسع واجبی را گویند که وقت وزمان در آن اعتبار شده و زمان ماخوذ در آن وسیع تر از اندازه واجب است ، مانند نمازهای یومیه . و واجب مضیق ، واجبی را گویند که زمان ماخوذ در آن به اندازه ای واجب باشد، مانند: روزه که ابتدایش طلوع فجر و انتهایش مغرب استو از نظر علماء در جواز و وجود واجب موسع اشکالی نیست . فقط در نوع جواز آن که آیا عقلا جایز است یا نه در بین اصولیین، اختلاف عقیده که نظر صاحب کفایه هم عقلا و هم شرعا جایز می باشد و نیز در عملی که فوت شده است کهآیا تابع از او می باشد یا نه در صورتی که دلالت امر بر وقت به دلیل متصل یا منفصل باشد دلالت بر اصل واجب میباشد در غیر این صورت اصل بر برایت می باشد .

کلیدواژه های واجب موسع و مضیق در اصول و حقوق موضوعه:

واجب ، موسع ، مضیق و حقوق موضوعه