بررسی ملاحظات حقوقی در درمان سوء مصرف مواد مخدر در حقوق ایران

پدیده اعتیاد و سوء مصرف مواد مخدر برای کشور ما به عنوان یک آسیب اجتماعی مطرح است که عوارض و آثار منفی بسیاری بر اخلاق اجتماعی، نهادهای اجتماعی، روابط اجتماعی، منابع انسانی و ... برجای می گذارد و هزینه های هنگفتی را بر جامعه تحمیل می کند. این معضل اجتماعی منجر به وقوع برخی حوادث، جرایم، تخلفات، درگیری ها و همچنین بیماری هایی همچون ایدز و هیپاتیت و به دنبال آن مرگ و میرها و ... می گردد و به علت صدمه زدن و حتی فروپاشی نهاد خانواده بر نسل های بعدی نیز لطمه می زند و سرمایه های اجتماعی و منابع ملی آینده را تخریب می کند. به طور کلی سوء مصرف مواد مخدر امنیت و سلامت فردی و اجتماعی را به خطر می اندازد و جامعه را از حالت تعادل خارج می سازد. بنابراین مبارزه با این پدیده و مسیله اجتماعی وظیفه یکایک افراد جامعه به ویژه نخبگان، سیاستگذاران و مسیولان می باشد. لذا انجام مطالعه ی جامعی که بتواند کلیه تجارب مفید و موثر را در زمینه ی پیشگیری ،کاهش تقاضا و درمان جمع آوری و طبقه بندی نماید ،بسیار ضروری می باشد، از طرفی با توجه به عدم شفافیت مقررات ناظر بر درمان معتادان ضرورت دارد تا با انجام تحقیقات علمی نواقص، معایب و تعارض مقررات مربوط به درمان معتادان مشخص گردد. با توجه به عدم شفافیت مقررات ناظر بر پیشگیری و در مان معتادان در این تحقیق سعی شده است تا نواقص، و معایب و تعارض مقررات مربوط به درمان معتادان را مشخص کرده و راهکارهایی حقوقی جهت درمان و ریشه کن کردن این بلای خانمان سوز ارایه دهیم.

کلیدواژه ها:

اعتیاد ، مواد مخدر ، درمان ، پیشگیری ، حقوق معتادین